Gedicht Thich Nhat Hanh

Een-zijn

Op het moment dat ik sterf
zal ik proberen naar je terug te komen
zo snel als ik kan.
Ik beloof dat het niet lang zal duren.

Is het niet waar,
dat ik al bij je ben
omdat ik elk ogenblik sterf?
Ik kom op ieder moment
naar je terug.
Kijk alleen maar,
voel dat ik er ben.
Als je wilt huilen,
huil dan maar.
En weet,
dat ik met je zal huilen.
De tranen die je vergiet,
zullen ons beiden genezen.
Jouw tranen zijn die van mij.
De aarde waarop ik vanmorgen loop,
transcendeert de geschiedenis.
Lente en winter zijn beide op dit moment aanwezig.
Het jonge blad en het dode blad zijn echt één.
Mijn voeten raken onsterfelijkheid aan
en mijn voeten zijn die van jou.
Loop nu met mij.
Laten wij de dimensie van een-zijn binnengaan
en de kersenboom in de winter zien bloeien.
Waarom zouden we over de dood praten?
Ik hoef niet te sterven
om weer bij jou te zijn.