Geschreven op 27 juni 2022.

Please Step Through My Door

Tekst en muziek: Emma Slaats
Gezongen door: Emma Slaats

Wake Up Amsterdam brengt graag een nieuw lied onder de aandacht genaamd Please step through my door. De afgelopen jaren waren de Wake Up Amsterdam sangha-avonden, vaak op zondag, veelal online. Sinds dit voorjaar komt Wake Up Amsterdam weer wekelijks bij elkaar in stadsdeel De Baarsjes in Amsterdam en is het ook weer letterlijk mogelijk door de deur te stappen. Het lied is geschreven door Wake Up Amsterdam sanghagenote Emma Slaats tijdens een online retraite vanuit Plum Village, Koen ging met haar in gesprek over de achtergrond van dit lied. En bij het luisteren merkten we al meteen dat dit ook een fijne manier om jezelf er aan te herinneren met meer liefdevolle vriendelijkheid om te gaan met wat zich op je pad, je lijf, je bewust zijn aandient. Sommige van jullie hoorden en zongen Please step through my door wellicht al in Plum Village. Uitnodiging is om nu ook door sangha’s in heel Nederland, België (en verder) te genieten van dit fijne inspirerende lied en zo samen verder de beoefening vorm te geven.

Please Step Through My Door

Dear happiness
I think we’ve met before
You always bring a smile to my face
Please step through my door
You are welcome here

Dear sadness
I think we've met before
You make a tear roll down my cheek
Please step through my door
You are welcome here

Dear anger
I think we've met before
You make my forehead wrinkle
Please step through my door
You are welcome here

Dear fear
I think we've met before
You make my belly ache
Please step through my door
You are welcome here

Dear gratitude
I think we've met before
You are the air I breathe
You unlock the door
And make me see
With my joy and tears
My anger and my fears
I am welcome here

Waar en wanneer is dit lied ontstaan?

Vorig jaar tijdens een online Plum Village retraite luisterde Emma live naar het chanten van Avalokiteshvara en kwamen de eerste zinnen zo op.
‘Ik vind dat een super mooie chant. Daarom wilde ik graag daarbij zijn. Dus ik zat thuis op de bank met mijn ogen dicht daarnaar te luisteren en toen kwamen er ineens een paar zinnetjes bij me op. Ik dacht: het is wel leuk om dat op te schrijven. Het was maar één coupletje, ik weet niet meer welke. En toen dacht ik: oh, dit kan eigenlijk ook met andere emoties en toen had ik best snel de hele tekst geschreven. Later in de pauze van het programma van die retraitedag had ik m'n gitaar erbij gepakt en probeerde ik gewoon een paar akkoorden en toen kwam de melodie, die vloeide er gewoon uit. Dus zo had ik heel snel een liedje geschreven. Dat was nog nooit zo snel gegaan. Dezelfde middag speelde ik het voor mijn dharma sharing family en die waren helemaal enthousiast. Sindsdien heb ik het een aantal keer voor mensen gespeeld en begint het liedje zijn weg te vinden in Plum Village.’

Wil je verder nog wat kwijt?

Ik vond het heel bijzonder hoe het lied ontstond. Ik had het gevoel dat het een samenkomst was van dingen tijdens de retraite, van dingen die verteld waren of bepaalde oefeningen. Dat het daaruit voortkwam. Het was een sanghalied en het staat niet los van de beoefening. Ik heb het niet alleen geschreven. Het lied is voortgekomen uit die retraite en de sangha.