Simply Canvas Farm
Sinds 2007 wonen we op Simply Canvas Farm, een boerderij op vijf minuten afstand van Lower Hamlet. We hebben het geluk dat we kunnen leven van onze boerderij. Niet alleen door het vele fruit die we van de bomen oogsten, doordat we onze boerderij volgens de permacultuur principes inrichten. We delen onze plek ook met tal van gasten die tussen april en september komen voor rust en vrolijkheid of voor herbronnen en introspectie middels vakantie, workshops en retraites.
Wanneer je ooit monnik of non bent geweest, dan woon je de rest van leven een beetje tussen twee werelden in. Wanneer je als monnik of non vertrekt uit Plum Village is het toch een beetje een scheiding, maar dan een scheiding van honderden mensen en iedereen heeft zo zijn eigen mening over het vertrek van de ander. Santi vertrok twee jaar voor mij uit het klooster. Toen ik in 2005 vertrok kregen we weer contact met elkaar en vonden we onze vriendschap terug die zich later uitbreidde naar een relatie.
Wanneer we terugdenken aan ons vertrek zijn we het altijd over een paar dingen volmondig eens. Het was de grootste cultuurschok die we ooit hebben meegemaakt. Van de één op de andere dag verandert je leven 180 graden, van kleding, tot vrienden, tot werk, tot dagelijkse oefening, tot financiën, tot haar. Het heeft heel wat tijd nodig gehad om vanuit de brokstukken weer een zinvol bestaan op te bouwen. Voor ons was het destijds belangrijk om afstand te nemen van het dagelijkse kloosterleven, zelfs toen we na twee jaar per ongeluk weer dicht in de buurt kwamen te wonen.
Het tweede waar we het over eens zijn is, dat wanneer je ooit als kloosterling geleefd hebt, je de rest van je leven een beetje tussen twee werelden in leeft. Het racende bestaan in de dagelijkse maatschappij was een surreëel canvas waar we niet meer konden aarden. Daarom vertrokken we zodra we konden weer richting het platteland op zoek naar een eenvoudig bestaan, in samenwerking met de natuur en op een plek waar het leven nog wandelt in plaats van rent.
Ben je nog steeds boeddhist?
Zelf geven we geen retraites meer. We delen graag ons leven met de gasten en rondom de eettafel mag je ons alles vragen, maar we gieten dit niet meer in de vorm van een formele retraite. Wel vinden wij het mooi om een omgeving te creëren waar mensen zich veilig kunnen voelen, waar het eten (h)eerlijk is en zoveel mogelijk van eigen land komt, waar de stilte verbroken wordt door zingende vogels of een enkele tractor. Zo’n omgeving is heel vruchtbaar voor het houden van een retraite. Daar werken we dan ook hard voor om dat aan begeleiders en gasten aan te bieden.
Onze beoefening is meer informeel. We doen niet meer aan wandelmeditatie, maar lopen wel heel graag drentelend door onze tuin om te bekijken welke boom er bloeit, welk fruit bijna rijp is of we vallen op onze knieën om een nieuw ontdekt insect te bestuderen. We kijken graag een marvel actiefilm, maar doen aan een strikt dieet van niet te veel nieuws in de week. In de auto op weg naar Nederland zingen we urenlang liedjes, maar thuis luisteren we liever naar de vogels en schalt er niets over het terrein. Als we ruzie hebben doen we geen Beginning Anew en toch komen stiekum alle onderdelen terug in het gesprek wat we erna voeren. Zitmeditatie doen we nog af en toe, maar aan het einde van de dag ontmoeten Santi en ik elkaar op de schommelbank op het terras en kijken we samen stilletjes naar de zonsondergang.
Formeel oefenen doen we niet dagelijks en en toch is geheel ons leven van mindfulness doordrenkt. Dus wanneer iemand ons vraagt ben je nu nog wel of niet boeddhist dan antwoorden we eigenlijk hetzelfde als de vraag: Is het glas voor jou half leeg of half vol?... Yep… zeggen we dan.
Sandra en Santi
www.simplycanvasfarm.com
hello@simplycanvasfarm.com