Waar ga je heen?
Een ruiter te paard galoppeert voorbij. Het lijkt alsof de man ergens iets heel belangrijks te doen heeft en grote haast heeft. Een paar mensen langs de kant van de weg kijken verschrikt op. "Waar ga je heen?” roepen ze naar de ruiter. De man klampt zich wanhopig vast aan het paard en schreeuwt terug: "Dat weet ik niet, dat moet je aan het paard vragen”.
Verklaring
We rijden op paarden die we niet onder controle hebben. Onze gewoonte-energie trekt ons voortdurend in een bepaalde de richting. Het verhaal vertelt ons hoe wij gewoonlijk leven, overgeleverd aan onze oude gewoonte-energieën die niet door onze opzettelijke handelingen tot stand zijn gekomen, maar door onze omgeving en onze gedachteloze activiteit. Als we onszelf eens afvragen wat we aan het doen zijn of waarom we zo rondrennen hebben we geen idee waarom we dit doen. Het paard trekt ons mee en we weten niet eens waarom of waarnaartoe. Als je jezelf van tijd tot tijd zou afvragen waarom je precies zoveel rondrent, zou je soms een antwoord hebben, maar meestal niet. Je bent er gewoon aan gewend, het is hoe we geleerd hebben te leven. Hoe hard we ook rennen, het brengt ons nergens. We moeten leren de teugels weer in handen te nemen en het paard laten weten wie de baas is.
Annemieke is illustrator en Peter beoefent Zen