Op mijn blog staan ook al vele posts die door hem zijn geïnspireerd. In deze nieuwe blogreeks heb ik enkele van zijn teachings uitgekozen die er voor mij echt uitspringen. Ik hoop dat ik zo de spirit van Thay (Vietnamees voor ‘leraar’) een beetje met de wereld kan delen…
Happiness is here and now
“Het geluk is hier en nu” is een zin die vaak terugkomt in Plum Village, het klooster van Thich Nhat Hanh in Frankrijk. Je kan er de monniken en nonnen ook vaak zien glimlachen en plezier maken. Wat is hun geheim? Is hun blijdschap wel oprecht? En hoe kan ik me ook gelukkiger voelen? Dat zijn dingen die ik me vaak heb afgevraagd.
Ik herinner me dat ik tijdens mijn eerste verblijf in Plum enorm veel verdriet tegenkwam. Ik had erg uitgekeken naar de retraite en had ook een beetje verwacht dat ik me er gelukkig zou voelen. Dat viel dus wat tegen. Ik huilde tranen met tuiten, zelfs zonder echt te weten waarom. Wanneer Thay dan sprak over gelukkig zijn en dat het geluk hier en nu beschikbaar is, haakte ik af. Hoe kon hij dat nu zeggen? Ik voelde me net vreselijk ellendig!
Pas later leerde ik dat lijden en geluk innig met elkaar verweven zijn. Dat we maar echt gelukkig kunnen zijn wanneer we ook ons lijden erkennen. En dat we gelukkig zijn kunnen leren, omdat het veel meer met onze state of mind te maken heeft dan met de omstandigheden waarin we ons bevinden.
Drie dingen die ik dankzij Thay geleerd heb over vreugde en geluk:
- Concentratie is een belangrijk ingrediënt voor ons geluk: zolang onze geest versnipperd is en we niet echt aanwezig zijn, kunnen we niet gelukkig zijn.
- Geluk is geen bestemming. Het heeft geen zin om het te projecteren in de toekomst: als ik … (vul maar in), dan zal ik gelukkig zijn. Geluk is nu, of nooit.
- Zoek het niet te ver. Het is niet nodig om het te groots voor te stellen. Het is eigenlijk veel dichterbij dan we denken, als we tenminste de condities voor ons geluk leren zien.
Vlak voor mijn neus
Tijdens de retraites bij Thay zijn mijn ogen opengegaan. Voor de pracht van de natuur. De volle maan. De zonsopgang. De dauwdruppels. De zonnebloemvelden in de zomer. Voor het kopje thee in mijn handen, het eten op mijn bord. Voor het stromend water uit de kraan en een warme douche. Ik heb leren genieten van kleine dingen, die bij nader inzien helemaal niet zo klein zijn (!).
Zodra ik ophoud met dingen voor vanzelfsprekend te nemen, kan ik me dankbaar en gelukkig voelen voor wat er al is. Ik hoef niet ergens anders heen om gelukkig te zijn. Ik hoef niemand anders te worden om geluk te kunnen ervaren. Het ligt eigenlijk voor mijn neus te wachten tot ik het erken.
Happiness is here and now: ik heb lang niet begrepen wat hiermee bedoeld werd en voelde er zelfs weerstand tegen. Maar het zinnetje heeft zich geleidelijk toch een weg gebaand in mijn bewustzijn. Stilaan begon ik oog te krijgen voor die talloze ‘kleine’ dingen die van mij een gelukzak maken. En kon ik – geheel tegen een jarenlange conditionering in – meer beginnen genieten van het leven. Van de kleine en de grote momenten.
Dank je wel, lieve Thay.
Eeuwig dankbaar,
Leni
Deze blog is ook te lezen op ont-moeten.be, de website van Leni.