Teksten van Thay zitten in mijn hoofd, zitten in mijn zijn. Iedere dag ben ik ontzettend dankbaar voor wat hij me heeft aangereikt en me nog steeds aanreikt. Bijna iedere dag is er een nieuw inzicht waardoor ik op een weer iets andere, veelal ruimere, manier naar de dingen kan kijken. Hierdoor krijg ik inspiratie en diepgang in het leven waarmee ik regelmatig weer anderen kan helpen. Een voorbeeld: de gedachte dat de Boeddha een werkelijkheid is die van ons afgescheiden is zonder ook maar een enkele verbinding met ons, is gebaseerd op een verkeerde waarneming, de waarneming van een afgescheiden zelf. De Boeddha en wij zijn geen twee aparte werkelijkheden. Wij zijn in de Boeddha en de Boeddha is in ons.
Als we ons dat kunnen visualiseren door te zien dat degene die buigt en degene naar wie gebogen wordt beiden van nature leeg zijn beseffen we dat leeg hier niet betekent dat er niets is. Leeg betekent, dat het geen afgescheiden werkelijkheid heeft. Niemand van ons heeft een afgescheiden werkelijkheid. Als we werkelijk oefenen kunnen we zien dat we dezelfde substantie van liefde, bewuste aandacht en inzicht hebben als alle grote wezens. Wanneer we dat heel bewust kunnen ervaren, kunnen we ons op een ander niveau van leven bewegen. Een van onbevreesdheid, van vrijheid, van gelijkwaardigheid, van oordeelloosheid. Dan kunnen we alle uitdagingen in dit leven aan. Van ongeneeslijk ziek zijn tot in nauw contact kunnen zijn met gedetineerden, met mensen waar we misschien op neer gekeken hebben (kijken) en met wie we nooit contact zouden willen hebben. We zien dan ook dat we dezelfde substantie van liefde, bewuste aandacht en inzicht hebben als alle wezens. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik met hen in aanraking ben mogen komen.
Voor mij is Thay de stem van de Boeddha, door hem ben ik tot inzichten gekomen die ik anders niet zou hebben gehad. Door hem ben ik tot een totaal andere manier van leven gekomen dan toen ik elf jaar geleden met hem in aanraking kwam. Vanaf het allereerste begin was me volledig duidelijk dat Thay mijn leraar was en dat ik alles wat in mijn vermogen lag om zijn werk de wereld te brengen zou gebruiken. Dat leidde tot het oprichten van sangha’s; het geven van retraites. Het wekelijks een column schrijven aan de hand van zijn prachtige boek “Geen dood en geen vrees’ in het Boeddhistisch Dagblad en een interview op tv door Jacobine Geel ter nagedachtenis aan zijn overlijden op 22 januari van dit jaar.
Dit zo schrijvende realiseer ik me dat het belangrijkste dat ik van Thay geleerd heb Overgave is. Overgeven aan niet weten. Niet hoeven weten. Niet willen weten.
Graag tot 30 oktober in Naarden!